By Fai
ระยะนี้มีคนมาคุยเรื่อง Appreciative Inquiry (AI) กันมากขึ้นครับ จะว่าไป AI มีจิ๊กซอว์อยู่ 11 ตัวครับ เรามาเริ่มต่อจิ๊กซอว์กันจริงๆ ทีละตัวเลยนะครับ
จิ๊กซอว์ตัวแรก ต้องเข้าใจก่อนว่า AI คือ กระบวนการการค้นหาสิ่งดีๆ “ร่วมกัน” ครับ โดยเชื่อว่าทุกคน ทุกระบบทุกองค์กรมีเรื่องดีๆ ที่เป็นสาเหตุทำให้ระบบเดินไปอย่างมีประสิทธิภาพ “ซ่อนเร้นอยู่”ชิ้นที่สองต้องรู้จักวงจร AI ครับคือ AI ประกอบด้วยวงจรดังนี้ครับ คือกำหนดเรื่องที่จะทำก่อน เราเรียกว่า Topic Choice (โทปิก ช๊อยส์) ตั้งคำถามเพื่อค้นหาเรื่องราวดีๆ นี่เรียกว่า Discovery (ดิสโค๊ฟเวอรี่ย์) ครับ เมื่อเราค้นพบเรื่องราวดีๆ แล้ว เราต้องนำมาหา Positive Core โพซิทีฟ คอร์ จากนั้นก็นำมาคิดค้นหา ฝัน หรือสิ่งดีๆ ที่น่าจะเกิดขึ้น (Dream ดรีม) เมื่อฝันแล้ว ต้องมาหาหนทางสร้างสรรค์สิ่งดีๆร่วมกัน นั่นคือ Design (ดีไซน์) ต่อมาก็นำมาทำฝันให้เป็นจริงคือ Destiny (เดสตินี่) ครับ
จิ๊กซอว์ตัวที่สอง ผมยกตัวอย่างเรื่อง “ความชรา หรือ Aging เอจจิ้ง” โจทย์คือลูกศิษย์ผมต้องการทำ AI เกี่ยวกับเรื่องความชรา เอาหล่ะ เราจะทำยังไงดี ก็เริ่มจากมาตีโจทย์ก่อน หรือสร้าง Topic Choice ที่สุดเราตกลงกันพัฒนาหัวข้อ “ชราอย่างสง่า” Positive Aging โพสิทีฟ เอจจิ้ง ครับ ตรงนี้ล่ะจะเห็นว่าเวลาเราตั้ง Topic Choice แม้ว่าเราจะเริ่มจากอะไรก็ตามลบ หรือเฉยๆ ทาง AI เราจะสร้าง Topic Choice ในเชิงบวกครับ ฉะนั้น ถ้าจะแก้ปัญหาเรื่องพนักงานไม่ค่อยตั้งใจทำงาน เราจะตั้งชื่อเชิงบวกเป็น Positive Employee Engagement ครับ คืออะไรที่เป็นบวกๆ
แล้วเราทำไงต่อ เราต้องเลือกกลุ่มเป้าหมายครับ จะศึกษาจากใคร จริงๆ ได้ทุกคน เชิญทุกคนมามีส่วนร่วมก็ได้ แต่เราไม่มีเวลามาก กรณีนี้ พิเศษหน่อย เราจะพบความชราอย่างสง่าได้ที่ไหน ก็ต้องบอกว่า คนที่มีความชราอย่างสง่าอยู่แล้ว เราจึงกำหนดแนวทางการทำงานไว้คือจะเลือกทำ Discovery กับคนที่ “ชราอย่างสง่า” ที่เราพบหลักฐานเชิงประจักษ์ คือคนที่เขาชราแล้วสง่าจริงๆ
จิ๊กซอว์ตัวที่สาม ลูกศิษย์ผมก็เริ่มค้นหา เขาเจอที่โรงพยาบาลคนหนึ่ง เป็นคนชราที่อายุมากแล้ว แต่ดูสุขภาพจิตดีมาก และถึงจะเป็นเบาหวาน ก็คุมน้ำตาลได้ดีมากๆมาหลายปีแล้ว หมอไม่หนักใจเลย ก็เจอแล้ว “สิ่งดีๆ ที่ซ่อนเร้น” อยู่ในระบบ เขาก็เข้าไปถามด้วยคำถามดี ก็คือ “พี่พี่ดูดีมากๆ สุขภาพจิตดี คุมน้ำตาลก็ดี มีเคล็ดลับอะไรคะ” สุภาพสตรีท่านนั้นตอบว่า “ดิฉันไม่ค่อยเครียดค่ะ เพราะวางแผนการเงินล่วงหน้าก่อนเกษียณสิบปี”
นี่ไงคำตอบแรก คนที่สอง นี่ผมยกตัวอย่าง มีคุณลุงท่านหนึ่งอายุ 70 กว่าแล้วดูดีมากๆ เวลามาที่ไหน จะมีคนล้อมหน้าล้อมหลังคุยด้วยอย่างมีความสุข เป็นคนสูงอายุที่ผมอยากเรียกว่ายังทันสมัย อ่านหนังสือที่ผมอ่าน เรียกว่ายังตามความรู้ ความคิดใหม่ๆอยู่เสมอ พอผมถามว่า “คุณลุงมีเคล๊ดลับอะไร” ท่านบอกว่า “สมัยเด็กๆ เคยเห็นคนแก่มาเยอะ บางคนไม่อยากเข้าไกล้ เพราะเอาแต่ใจ บางคนเสียงดัง ผมเลยคิดว่า ลำพังคนแก่ก็ไม่ค่อยมีใครอยากเข้าไกล้อยู่แล้ว ดังนั้นถ้าผมแก่ ผมตั้งใจเลยว่าจะทำตัวเองให้ดูดี มีความรู้ทันโลก จะได้น่าเข้าไกล้”
นี่แหล่ะครับ เริ่มเห็นไหมครับ คุณก็ลองถามไปเรื่อยๆ สัก 30 คน หรือมากกว่านั้นก็ได้ นี่ผมทำให้ดูสองคนก่อน
จิ๊กซอว์ตัวที่สี่ เราจะหา Positive Core หรือจุดร่วมของ Discovery ครับ คืออะไรครับ ผมก็ถามลูกศิษย์ผม ว่า “สองเหตุการณ์นี้ มีอะไรเหมือนๆกัน” เขาตอบว่า “อ้อ ก็มีการตั้งเป้าหมาย” คุณว่าใช่ไหม คนชราอย่างสง่าสองท่านนี้ มีการ “ตั้งเป้าหมาย” เรื่องการแก่ของตนเองครับ (ถ้าคุณถาม 30 คนหรือมากกว่า จะเจอมากกว่านี้ครับ) คุณลองสังเกตดูสิครับ พอคนชราทั้งสองตั้งเป้าหมายล่วงหน้า เป้าหมายทำให้เกิดการเตรียมความพร้อมครับ เมื่อวันนั้นมาถึงก็กลายเป็นคนชราที่สง่า น่าคบหา น่าดูเป็นแบบอย่างครับ
จิ๊กซอว์ตัวที่ห้า เรายกระดับมาวาดฝันร่วมกัน หรือ Dream ครับ ด้วยการตั้งคำถามว่า สิ่งที่ควรจะเป็นในองค์กรของเราคืออะไร สมมติว่านี่เป็นเหตุการณ์ในสาธารณสุขแห่งหนึ่ง เราก็ร่วมกันวาดฝันว่า “คนชราทุกคนที่นี่ควรเป็นคนชราที่สง่า “เอาหล่ะครับ พอแก่ไปที่นี่จะมีแต่คนชรา ที่ให้ความสุขและเป็นแบบอย่าง เรียกว่าดูดีทั้งร่างกายและจิตใจไปเลย
จิ๊กซอว์ตัวที่หก เมื่อได้ฝันแล้ว เราก็มาค้นหาวิธีการที่จะทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้นจริง หรือ Design ผมก็ถามลูกศิษย์ว่า เขาวางแผนด้วยวิธีการอะไร เขาก็บอกว่า เขาเคยทำกระบวนการกลุ่ม เอาเลยครับ ขั้นวางแผนถนัดวิธีอะไรก็เอาอย่างนั้น จะกลยุทธ์ จะคุยกันเฉยๆ Balanced Scorecard ตรงนี้แล้วแต่คุณถนัด เช่นถ้าใช้กระบวนการกลุ่มก็อาจฉายภาพนี้แล้วเชิญพวกเขา “กำหนดเป้าหมายความชรา” กันครับ เมื่อทุกคนทำได้แล้วก็อาจนัดหมายมาเจอกัน เพื่อเล่าความก้าวหน้าว่า กำหนดแล้วไปทำอะไรกันบ้าง
จิ๊กซอว์ตัวที่เจ็ด ขั้นตอนนี้เป็นขั้นตอนที่เรียกว่าการทำให้เกิดจริง หรือ Destiny ประมาณว่าทำจริง แต่ก่อนทำต้องมาตั้งคำถามกันก่อนครับ จะให้ใครทำ ตรงนี้สำคัญ ไม่ใช่ใครก็ได้ คุณต้องหาคนที่ “ฟิน” (ภาษาวัยรุ่น คือประมาณว่าชอบมากๆ สุขมากๆ) กับเรื่องนี้จริงๆ ถ้าเป็นกลุ่ม AI เราจะแนะนำพวก ผู้เชื่อมต่อ นักขาย หรือผู้สั่งสมความรู้ ครับ (ดูบันทึกที่เกี่ยวข้องข้างล่างครับ) ถ้าเลือกคนถูก งานคุณจะขยายไปไกล และเหนื่อยน้อยลงครับ
จิ๊กซอว์ตัวที่แปด เป็นช่วง Destiny ครับ แต่เป็นการตั้งคำถามว่า จะรู้ได้อย่างไรว่ามันเริ่มดีแล้ว ตรงนี้คือการถามหา KPI นั่นเอง แต่เป็นคำถามที่นุ่มนวลกว่า ตรงนี้ก็แล้วแต่ความพร้อม เช่นอาจดูที่ “การตั้งเป้าหมาย” ว่าทุกคนได้ตั้งเป้าหมายหรือยัง จากนั้นอาจวัด “น้ำตาล” ประกอบ ว่าดูแลตนเองได้ดีไหม หรือมีอะไรบวกๆ เช่นการเตรียมตัวด้านการเงิน จากที่ไม่เคยทำอะไรเลย เป็นต้น
จิ๊กซอว์ตัวที่เก้า ตรงนี้ก็สำคัญครับ คือการตั้งคำถามว่า “แล้วจะเปลี่ยนแปลงอย่างไร” นี่แหละครับคำถามสำคัญ เพราะสังเกตไหมครับว่าหลายครั้งเราตั้งใจทำอะไรดีๆ แต่เรามักถูกต่อต้าน ก็ใจเย็นครับ คุณต้องมีกลยุทธ์หน่อย ผมแนะนำเรื่อง The Tipping Point และเรื่อง 10-10-10 ครับ ช่วยได้มาก ลองดูในบันทึกที่เกี่ยวข้องข้าล่างนี้นะครับ
จิ๊กซอว์ตัวที่สิบ นี่คือการตั้งคำถามว่าเราจะเรียนรู้อย่างไร สังเกตไหมครับ ว่าเวลาทำอะไรไป เรียนอะไรไป ตอนเรียนก็เฮ น่าตื่นเต้น พอเอาไปใช้ แป็กทุกที อย่าตกใจเรามีวิธีครับ แนะนำง่ายๆ คือหลังเริ่มไปแล้ว ค่อยๆสังเกตว่าอะไร Work ไม่ work อะไรดีก็ทำให้ดีขึ้นอะไรไม่ดีก็ตัดไปครับ เทคนิดนี้ไกล้เขียนกับ AAR (After Action Review) ครับ งานของคุณจะเนียนและดีขึ้นเรื่อยๆครับ
จิ๊กซอว์ตัวที่สิบเอ็ด หรือ "จิ๊กซอว์ตัวสุดท้าย" คือการทำครับ เราต้องทำไปเรื่อยๆ ระหว่างทางอาจเจอเรื่องราวดีๆ ซึ่งก็คือ Discovery นี่แหละ ก็ค้นหาแล้วต่อยอด ต่อวงจรไปเรื่อยๆ ครับ เราก็จะเห็นเรื่องดีๆ ถูกขยายดีขึ้นเรื่อยๆ จนเกิดการเปลี่ยนแปลงดีๆ ในที่สุด บางวงจรสั้นๆ บางวงจรอาจกินเวลาหลายปีครับ
สำหรับ Appreciative Inquiry แล้วจิ๊กซอว์ที่ต้องการทั้งหมดมี 11 ตัวครับ หากคุณต่อเป็น ต่อจนครบทุกตัวแล้ว คุณจะเห็นการเปลี่ยนแปลงดีๆ ทันทีครับ หากแต่ตัวสำคัญที่สุดก็ตัวที่ 11 หรือตัวสุดท้าย นี่แหละครับ ถ้าคุณค้นพบสิ่งดีๆ แต่ไม่ขยายดี ก็ไม่เกิดอะไรขึ้นหรอกครับ ลองค้นดี แล้วขยายดี คุณจะเห็นอะไรดีๆ เกิดขึ้นมาเรื่อยๆ อย่างไม่สิ้นสุดครับ สำหัรบชีิวิตคนเรานั้น เช่นกันผมว่าทุกคนพยายามต่อจิ๊กซอว์ชีวิตกันอยู่ครับ แต่หากอยู่กับตัวเองในปัจจุบันมากเกินไป จนลืมตั้งเป้าหมาย สำหรับช่วงชีวิตช่วงสุดท้ายของเรา เราจะขาดการเตรียมความพร้อม จนที่สุดหากเราแก่ เราอาจกลายเป็นคนน่ารำคาญ น่าเบื่อของคนรอบข้าง หรือแม้กระทั่งกับตัวเอง ในทางตรงกันข้ามถ้าเราตั้งเป้าหมายว่าเราจะแก่อย่างไร เราจะมีความพร้อมเพียงพอ เมื่อถึงเวลาเราจะอยู่ได้อย่างสบาย และ "แก่ได้อย่างสง่า น่าดูเป็นแบบอย่าง"ครับ
จิ๊กซอว์ตัวที่สอง ผมยกตัวอย่างเรื่อง “ความชรา หรือ Aging เอจจิ้ง” โจทย์คือลูกศิษย์ผมต้องการทำ AI เกี่ยวกับเรื่องความชรา เอาหล่ะ เราจะทำยังไงดี ก็เริ่มจากมาตีโจทย์ก่อน หรือสร้าง Topic Choice ที่สุดเราตกลงกันพัฒนาหัวข้อ “ชราอย่างสง่า” Positive Aging โพสิทีฟ เอจจิ้ง ครับ ตรงนี้ล่ะจะเห็นว่าเวลาเราตั้ง Topic Choice แม้ว่าเราจะเริ่มจากอะไรก็ตามลบ หรือเฉยๆ ทาง AI เราจะสร้าง Topic Choice ในเชิงบวกครับ ฉะนั้น ถ้าจะแก้ปัญหาเรื่องพนักงานไม่ค่อยตั้งใจทำงาน เราจะตั้งชื่อเชิงบวกเป็น Positive Employee Engagement ครับ คืออะไรที่เป็นบวกๆ
แล้วเราทำไงต่อ เราต้องเลือกกลุ่มเป้าหมายครับ จะศึกษาจากใคร จริงๆ ได้ทุกคน เชิญทุกคนมามีส่วนร่วมก็ได้ แต่เราไม่มีเวลามาก กรณีนี้ พิเศษหน่อย เราจะพบความชราอย่างสง่าได้ที่ไหน ก็ต้องบอกว่า คนที่มีความชราอย่างสง่าอยู่แล้ว เราจึงกำหนดแนวทางการทำงานไว้คือจะเลือกทำ Discovery กับคนที่ “ชราอย่างสง่า” ที่เราพบหลักฐานเชิงประจักษ์ คือคนที่เขาชราแล้วสง่าจริงๆ
จิ๊กซอว์ตัวที่สาม ลูกศิษย์ผมก็เริ่มค้นหา เขาเจอที่โรงพยาบาลคนหนึ่ง เป็นคนชราที่อายุมากแล้ว แต่ดูสุขภาพจิตดีมาก และถึงจะเป็นเบาหวาน ก็คุมน้ำตาลได้ดีมากๆมาหลายปีแล้ว หมอไม่หนักใจเลย ก็เจอแล้ว “สิ่งดีๆ ที่ซ่อนเร้น” อยู่ในระบบ เขาก็เข้าไปถามด้วยคำถามดี ก็คือ “พี่พี่ดูดีมากๆ สุขภาพจิตดี คุมน้ำตาลก็ดี มีเคล็ดลับอะไรคะ” สุภาพสตรีท่านนั้นตอบว่า “ดิฉันไม่ค่อยเครียดค่ะ เพราะวางแผนการเงินล่วงหน้าก่อนเกษียณสิบปี”
นี่ไงคำตอบแรก คนที่สอง นี่ผมยกตัวอย่าง มีคุณลุงท่านหนึ่งอายุ 70 กว่าแล้วดูดีมากๆ เวลามาที่ไหน จะมีคนล้อมหน้าล้อมหลังคุยด้วยอย่างมีความสุข เป็นคนสูงอายุที่ผมอยากเรียกว่ายังทันสมัย อ่านหนังสือที่ผมอ่าน เรียกว่ายังตามความรู้ ความคิดใหม่ๆอยู่เสมอ พอผมถามว่า “คุณลุงมีเคล๊ดลับอะไร” ท่านบอกว่า “สมัยเด็กๆ เคยเห็นคนแก่มาเยอะ บางคนไม่อยากเข้าไกล้ เพราะเอาแต่ใจ บางคนเสียงดัง ผมเลยคิดว่า ลำพังคนแก่ก็ไม่ค่อยมีใครอยากเข้าไกล้อยู่แล้ว ดังนั้นถ้าผมแก่ ผมตั้งใจเลยว่าจะทำตัวเองให้ดูดี มีความรู้ทันโลก จะได้น่าเข้าไกล้”
นี่แหล่ะครับ เริ่มเห็นไหมครับ คุณก็ลองถามไปเรื่อยๆ สัก 30 คน หรือมากกว่านั้นก็ได้ นี่ผมทำให้ดูสองคนก่อน
จิ๊กซอว์ตัวที่สี่ เราจะหา Positive Core หรือจุดร่วมของ Discovery ครับ คืออะไรครับ ผมก็ถามลูกศิษย์ผม ว่า “สองเหตุการณ์นี้ มีอะไรเหมือนๆกัน” เขาตอบว่า “อ้อ ก็มีการตั้งเป้าหมาย” คุณว่าใช่ไหม คนชราอย่างสง่าสองท่านนี้ มีการ “ตั้งเป้าหมาย” เรื่องการแก่ของตนเองครับ (ถ้าคุณถาม 30 คนหรือมากกว่า จะเจอมากกว่านี้ครับ) คุณลองสังเกตดูสิครับ พอคนชราทั้งสองตั้งเป้าหมายล่วงหน้า เป้าหมายทำให้เกิดการเตรียมความพร้อมครับ เมื่อวันนั้นมาถึงก็กลายเป็นคนชราที่สง่า น่าคบหา น่าดูเป็นแบบอย่างครับ
จิ๊กซอว์ตัวที่ห้า เรายกระดับมาวาดฝันร่วมกัน หรือ Dream ครับ ด้วยการตั้งคำถามว่า สิ่งที่ควรจะเป็นในองค์กรของเราคืออะไร สมมติว่านี่เป็นเหตุการณ์ในสาธารณสุขแห่งหนึ่ง เราก็ร่วมกันวาดฝันว่า “คนชราทุกคนที่นี่ควรเป็นคนชราที่สง่า “เอาหล่ะครับ พอแก่ไปที่นี่จะมีแต่คนชรา ที่ให้ความสุขและเป็นแบบอย่าง เรียกว่าดูดีทั้งร่างกายและจิตใจไปเลย
จิ๊กซอว์ตัวที่หก เมื่อได้ฝันแล้ว เราก็มาค้นหาวิธีการที่จะทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้นจริง หรือ Design ผมก็ถามลูกศิษย์ว่า เขาวางแผนด้วยวิธีการอะไร เขาก็บอกว่า เขาเคยทำกระบวนการกลุ่ม เอาเลยครับ ขั้นวางแผนถนัดวิธีอะไรก็เอาอย่างนั้น จะกลยุทธ์ จะคุยกันเฉยๆ Balanced Scorecard ตรงนี้แล้วแต่คุณถนัด เช่นถ้าใช้กระบวนการกลุ่มก็อาจฉายภาพนี้แล้วเชิญพวกเขา “กำหนดเป้าหมายความชรา” กันครับ เมื่อทุกคนทำได้แล้วก็อาจนัดหมายมาเจอกัน เพื่อเล่าความก้าวหน้าว่า กำหนดแล้วไปทำอะไรกันบ้าง
จิ๊กซอว์ตัวที่เจ็ด ขั้นตอนนี้เป็นขั้นตอนที่เรียกว่าการทำให้เกิดจริง หรือ Destiny ประมาณว่าทำจริง แต่ก่อนทำต้องมาตั้งคำถามกันก่อนครับ จะให้ใครทำ ตรงนี้สำคัญ ไม่ใช่ใครก็ได้ คุณต้องหาคนที่ “ฟิน” (ภาษาวัยรุ่น คือประมาณว่าชอบมากๆ สุขมากๆ) กับเรื่องนี้จริงๆ ถ้าเป็นกลุ่ม AI เราจะแนะนำพวก ผู้เชื่อมต่อ นักขาย หรือผู้สั่งสมความรู้ ครับ (ดูบันทึกที่เกี่ยวข้องข้างล่างครับ) ถ้าเลือกคนถูก งานคุณจะขยายไปไกล และเหนื่อยน้อยลงครับ
จิ๊กซอว์ตัวที่แปด เป็นช่วง Destiny ครับ แต่เป็นการตั้งคำถามว่า จะรู้ได้อย่างไรว่ามันเริ่มดีแล้ว ตรงนี้คือการถามหา KPI นั่นเอง แต่เป็นคำถามที่นุ่มนวลกว่า ตรงนี้ก็แล้วแต่ความพร้อม เช่นอาจดูที่ “การตั้งเป้าหมาย” ว่าทุกคนได้ตั้งเป้าหมายหรือยัง จากนั้นอาจวัด “น้ำตาล” ประกอบ ว่าดูแลตนเองได้ดีไหม หรือมีอะไรบวกๆ เช่นการเตรียมตัวด้านการเงิน จากที่ไม่เคยทำอะไรเลย เป็นต้น
จิ๊กซอว์ตัวที่เก้า ตรงนี้ก็สำคัญครับ คือการตั้งคำถามว่า “แล้วจะเปลี่ยนแปลงอย่างไร” นี่แหละครับคำถามสำคัญ เพราะสังเกตไหมครับว่าหลายครั้งเราตั้งใจทำอะไรดีๆ แต่เรามักถูกต่อต้าน ก็ใจเย็นครับ คุณต้องมีกลยุทธ์หน่อย ผมแนะนำเรื่อง The Tipping Point และเรื่อง 10-10-10 ครับ ช่วยได้มาก ลองดูในบันทึกที่เกี่ยวข้องข้าล่างนี้นะครับ
จิ๊กซอว์ตัวที่สิบ นี่คือการตั้งคำถามว่าเราจะเรียนรู้อย่างไร สังเกตไหมครับ ว่าเวลาทำอะไรไป เรียนอะไรไป ตอนเรียนก็เฮ น่าตื่นเต้น พอเอาไปใช้ แป็กทุกที อย่าตกใจเรามีวิธีครับ แนะนำง่ายๆ คือหลังเริ่มไปแล้ว ค่อยๆสังเกตว่าอะไร Work ไม่ work อะไรดีก็ทำให้ดีขึ้นอะไรไม่ดีก็ตัดไปครับ เทคนิดนี้ไกล้เขียนกับ AAR (After Action Review) ครับ งานของคุณจะเนียนและดีขึ้นเรื่อยๆครับ
จิ๊กซอว์ตัวที่สิบเอ็ด หรือ "จิ๊กซอว์ตัวสุดท้าย" คือการทำครับ เราต้องทำไปเรื่อยๆ ระหว่างทางอาจเจอเรื่องราวดีๆ ซึ่งก็คือ Discovery นี่แหละ ก็ค้นหาแล้วต่อยอด ต่อวงจรไปเรื่อยๆ ครับ เราก็จะเห็นเรื่องดีๆ ถูกขยายดีขึ้นเรื่อยๆ จนเกิดการเปลี่ยนแปลงดีๆ ในที่สุด บางวงจรสั้นๆ บางวงจรอาจกินเวลาหลายปีครับ
สำหรับ Appreciative Inquiry แล้วจิ๊กซอว์ที่ต้องการทั้งหมดมี 11 ตัวครับ หากคุณต่อเป็น ต่อจนครบทุกตัวแล้ว คุณจะเห็นการเปลี่ยนแปลงดีๆ ทันทีครับ หากแต่ตัวสำคัญที่สุดก็ตัวที่ 11 หรือตัวสุดท้าย นี่แหละครับ ถ้าคุณค้นพบสิ่งดีๆ แต่ไม่ขยายดี ก็ไม่เกิดอะไรขึ้นหรอกครับ ลองค้นดี แล้วขยายดี คุณจะเห็นอะไรดีๆ เกิดขึ้นมาเรื่อยๆ อย่างไม่สิ้นสุดครับ สำหัรบชีิวิตคนเรานั้น เช่นกันผมว่าทุกคนพยายามต่อจิ๊กซอว์ชีวิตกันอยู่ครับ แต่หากอยู่กับตัวเองในปัจจุบันมากเกินไป จนลืมตั้งเป้าหมาย สำหรับช่วงชีวิตช่วงสุดท้ายของเรา เราจะขาดการเตรียมความพร้อม จนที่สุดหากเราแก่ เราอาจกลายเป็นคนน่ารำคาญ น่าเบื่อของคนรอบข้าง หรือแม้กระทั่งกับตัวเอง ในทางตรงกันข้ามถ้าเราตั้งเป้าหมายว่าเราจะแก่อย่างไร เราจะมีความพร้อมเพียงพอ เมื่อถึงเวลาเราจะอยู่ได้อย่างสบาย และ "แก่ได้อย่างสง่า น่าดูเป็นแบบอย่าง"ครับ
การวางเเผนการใช้ชีวิดหลังจากเกษียนเป็นสิ่งสำคัญ สังคมปัจจุบันเราจะไปหวังพึ่งลูกๆหลานๆมันคงเป็นเรื่องยาก
ตอบลบเพราะฉนั้นเราต้องเตรียมความพร้อมไว้ตั้งเเต่เนิ่นๆ ตัวอย่างเช่น ซื้อหุ้นที่เป็นเเบบ LTF /RTF เก็บไว้ใช้ตอนเเก่เเละเป็นประโยชน์กับเราโดยนำไปลดภาษีก็ได้ด้วย
แบบเดี่ยวกับเสือตัวที่11หรือเปล่าขำๆนะ ชีวิตที่เราวางไว้ก็เหมือนภาพวาดหรือจิ๊กซอ เราเริ่มจากกรอบแล้วค่อยๆหาชิ้นส่วนต่างๆทีมันขาดหายมาเติมเต็มให้เป็นรูปเป็นร่าง แต่การต่อนั้นอาจจะไม่ง่ายเสมอไป เราต้องลองผิดลองถูก ค้นหาชิ้นส่วนกว่าจะเจอนั้นไม่ง่าย แต่ถ้าทุกชิ้นครบเป็นรูปเป็นร่างแล้วนั้นคือเราประสบณ์ความสำเร็จแล้ว
ตอบลบการที่จะเป็นจิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายนี้สำคัญจริงๆครับ เป็นเหมือนตัวปิดเกมส์ ถ้าเปรียบเทียบกับการดำเนินชีวิตเราก็ได้ บุกฟันฝ่าอุปสรรคมาต่างๆนา มาจนถึงวันที่มั่นคงสมบูรณ์ สุดในชีวิต พร้อมที่จะวางมือและเสพสุขกับสิ่งที่เราได้สู้อุตส่าบากบั่นมา
ตอบลบชิ้นส่วนทุกชิ้นล้วนมีความสำคัญครับ เราจะทำชิ้นใดชิ้นหนึ่งขาดหายไปไม่ได้เลยแม้แต่ชิ้นเดียว แม้ว่าภาพชิ้นนั้นจะเป็นภาพว่างเปล่าที่เป็นส่วนประกอบของท้องฟ้า แม่น้ำ เราก็จะมองข้ามหรือทำขาดหายไปไม่ได้ ผมว่าชีวิตคนเราจะทำงานร่วมกันให้ประสบความสำเร็จให้เป็นภาพรวมที่ดีได้นั้น ทุกขั้นตอนของการทำงาน ผู้ร่วมงานแต่ละคนเราจะต้องไม่มองข้ามด้วยเช่นกัน เพราะทุกคนก็เหมือนกับจิ๊กซอว์หนึ่งชิ้นในภาพนี้ ไม่ว่าจะเป็นภาพแห่งความทรงจำที่ดี หรือเป็นมิตรภาพของเพื่อนๆพี่ๆน้อง ที่ร่วมทุกร่วมสุขกันมายาวนานกว่า 3 ปีมองต่อไปเรื่อยๆจิ๊กซอว์ภาพนี้คงจะน่าชื่นชม งดงาม สมควรเก็บไว้ในความทรงจำครับ " พูดแล้วน้ำตาจะใหล "
ตอบลบถ่ายรูปทีมงาน production แล้วเอาไปทำเป็นแบบจิีกชอดีไหมครับ จะได้เป็นพี่หนุ่ม กะดี งงดิ คิดเอาเอง555
ลบผมเห็นด้วยครับฝ้ายกับจิ๊กซอว์ภาพนี้ เป็นภาพที่ผมสามารถนำไปโชว์ที่ไหนก็ได้ครับ
ลบ.....ภาพจิ๊กซอว์แห่งความสุข..
ตอบลบจะเกิดความงดงาม..
และทรงคุณค่าในชีวิตของเราได้..
ก็ต้องเริ่มที่ใจของตนเองเป็นหลักสำคัญ..
......เริ่มต้นที่ใจ...
ด้วยการฝึกฝนจิตใจของตนเอง..
อย่างมีสติ..และรู้เท่าทัน..
แล้วจะบังเกิดภาพจี๊กซอว์แห่งความสุขในจิตใจเรา..
การที่เราจะเริ่มต่อจิ๊กซอว์ได้นั้นเราควรหาทีม work ก่อนถ้าเราต้องทำงานร่วมกับผู้อื่นอยู่ โดยเริ่มต้นจากหนึ่งก่อนแล้วก็เริ่มขยายออกไปเรื่อยๆจนได้ทีมที่มีความฝันร่วมกันแล้วเราก็เริ่มทำการต่อจิ๊กซอว์ ขั้นตอนการทำทีมนี่ซิครับมันยากมากที่จะดึงเค้ามาฝันร่วมกับเรา เพราะถ้าเราไม่มีอำนาจที่จะสานฝันให้เป็นจริงได้ ทุกอย่างที่ทำมันก็ไม่มีความหมายครับ มันอาจจะเป็นได้แค่ตัวที่ 11 แค่นั้น และ แค่นั้น จริงๆ
ตอบลบถ้าขาดตัวใดตัวหนึ่งไป...ภาพก็ไม่สมบูรณ์
ตอบลบการดำเนินชีวิตและความฝันของเรา ก็เหมือนจิ๊กซอว์ตัวเล็กๆ หลายๆชิ้นที่เรานำมาประกอบกันกว่าจะได้เป็นภาพที่สวยงามก็ต้องมีการวางแผนและใช้ความอดทนคับ เปรียบเทียบเหมือนกับความฝันและการใช้ชวิตของแต่ละคน ถ้ามีการวางแผนที่ดีการใช้ชีวิตและความฝันก็จะราบรื่น
ตอบลบเคยเจอบทความเกี่ยวกับ AI เหมือนกันแต่เจอแต่จิกซอว์ตัวแรกที่พนง.ในองค์กรมีการนำสิ่งดีที่เกิดขึ้นภายในองค์กรและนำมาแบ่งปันกันเพื่อให้เกิดการพัฒนาภายในองค์กร แต่อาจารย์ฝ้ายหามาได้ตั้ง 11 จิ๊กซอว์สุดยอดจริง...เยี่ยม
ตอบลบจิ๊กซอว์ตัวที่11 ผมชอบที่สุดครับเพราะมันคือตัวบ่งชี้ได้คือการลงมือทำให้เกิดผล
ตอบลบจิ๊กซอว์ทุกตัวสำคัญหมดขาดตัวใดตัวนึงก็ไม่สมบูรณ์ เปรียบเหมือนทีม Work ถ้าทำงานเป็นทีมช่วยเหลือซึ่งกันก็สมบูรณ์เหมือนจิ๊กซอว์ได้
ตอบลบจิ๊กซอว์ ในความคิดผมคือ ชิ้นส่วนหลายๆชิ้นที่นำมาต่อกัน ซึ่งคล้ายกับตัวเราว่าจะเลือกส่วนไหนมาประกอบให้เกิดภาพที่สวยงาม ซึ่งตามที่บทความที่ได้อธิบายมานั้น เป็นความรู้ที่ดีมากๆครับ ขอบคุณครับ
ตอบลบถ้าคุณค้นพบสิ่งดีๆ แต่ไม่ขยายดี ก็ไม่เกิดอะไรขึ้นหรอกครับ ลองค้นดี แล้วขยายดี คุณจะเห็นอะไรดีๆ ประโยคนี้ ชอบครับ แล้วเรามาดูกันนะครับ ว่าสิ่งดีดี จะเกิดขึ้น ในเร็ววันแน่ๆถ้าคิดดี ทำดี ได้ดีแน่นอนครับ
ตอบลบP'Mate
ตอบลบผมเห็นด้วยกับทุกๆคนนะ เเละที่สำคัญนะคือพวกเราทุกคนนั้นเเล่ะคือจิ๊กซอจะขาดตัวใดตัวหนึ่งไปก็เหมือนภาพที่ไม่สมบูรณ์ออกมาไม่สวยงามผมจึงกล้าพูดได้เลยว่าพวกเรามีความสำคัญเเล้วเเต่ว่าพวกเราจะอยู่ส่วนใหนของจิ๊กซอเท่านั้นเอง
จิ๊กซอว์ที่ขาดหายไปของทุกคน.....อาจจะไม่ใช่ของมีค่าราคาแพง
ตอบลบแต่ค่าของมัน มันมีคุณค่าทางจิตใจ ที่ช่วยประกอบเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปครับ........คนล่าฝัน
สิ่งสำคัญคือความกล้าที่จะเริ่มต้นด้วยจิ๊กซอว์ตัวแรก จากนั้นจิ๊กซอว์ตัวต่อมาก็จะมาเพิ่มเติมหรือลดบางส่วนเพื่อเสริมจิ๊กซอว์ตัวที่หนึ่ง แล้วพร้อมรับจิ๊กซอว์ตัวที่สาม ต่อกันไปเรื่อยๆ จนถึงเป้าหมายของความสุขในชีวิต
ตอบลบLet's start !!
จิ๊กกกกซอว์ของผมก็ยังขาดหายไป แต่ที่ทุกวันนี้ยังก้าวเดินอยู่ก็เพื่อ ค้นหาจิ๊กซอว์ตัวนั้น ที่หายไป จิ๊กซอว์ตัวที่ 11 เป็นสิ่งที่ท้าทายสำหรับผมจริงๆ การถ่ายรูปก็เช่นกัน การคิด และค้นหามุมมองใหม่ๆ ภาพออกมาสวยๆนั้น เปรียบเหมือนจิ๊กซอว์ตัวที่ 11 ของผมจริงๆ
ตอบลบดูจากในภาพเเล้ว จิ๊กซอว์มีมากกว่า 11 ตัวนะครับ เเต่จะมากจะน้อยเเค่ไหนก็ไม่สำคัญ มันอยู่ที่ว่าเราจะเริ่มทำเเละจบในสิ่งดีดีหรือปล่าว ถ้านำไปทำกับสิ่งดีดีก็ดีไป เเต่อย่านำไปทำกับสิ่งที่ไม่ดีนะครับ
ตอบลบการต่อจิ๊กเซอว์ก็เหมือนกับการทำงานเป็นทีม เพราะทุกคนมีความสำคัญในการเติมเต็มให้ทีมงานพัฒนาสู่ความสำเร็จตามเป้าหมาย
ตอบลบเป็นสิ่งที่ช่วยสร้างแรงบันดาลใจ ในการใช้ชีวิตได้ดีมากเรยย พี่น้องงงคร้าบ
ตอบลบจิ๊กซอว์ ในความคิดของผมน๊ะ ผมคิดว่าตัแรก สำคัญที่สุด หากไม่มีการเริ่มต้น ย่อมไม่มีผลสำเร็จที่จะตามมาแน่นอน
เมื่อมีการเริ่มต้น(จิ๊กซอว์ตัวแรก) และเดินไปอย่างเสมอต้นเสมอปลาย(จิ๊กซอว์ตัวถัดไป) สุดท้ายผลสำเร็จสุดท้ายย่อมต้องมาถึงอย่างแน่นอน(จิ๊กซอว์ตัวสุดท้าย) .........
"จิ๊กซอว์ตัวสุดท้าย" คือการทำครับ เราต้องทำไปเรื่อยๆ พัฒนาไปเรื่อยๆไม่มีวันหยุด
ตอบลบคนเราทุกคนต้องมีเป้าหมาย และต้องมีการวางแผน เพื่อที่เราจะได้ไปถึงเป้าหมายนั้น และต้องทำอย่างจริงจัง และอย่างต่อเนื่อง
ตอบลบในการวางเป้าหมายนั้น ต้องทำอย่างจริงจัง ทำอย่างต่อเนื่อง เเละมีการตรวจวัดได้ เวลาจบก็จะจบอย่างสวยงาม
ตอบลบจิ๊กซอว์1ชุดก็เปรียบเสมือนกับบุคคล1กลุ่ม ที่จะประกอบให้เป็นรูป1รูปและบุคคลก็สามารถสร้างสรรค์ผลงานขึ้นมาได้1ชิ้นเช่นเดียวกันโดยอาศัยความร่วมมือกันที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
ตอบลบจิ๊กซอว์ทุกตัว กว่าจะค้นหาหรือประกอบครบ เราก็ต้องมีทีมหรือคนรอบข้างที่ดี
ตอบลบเมื่อเราอยู่ในสถานที่ดีๆ คนรอบข้างดีๆ สิ่งดีๆก็จะตามมา และจะหาตัวที่ 11 ได้ไม่อยาก
จิ๊กซอ1ชุดก็เหมือนกับทีมงาน1ทีมถ้าขาดชิ้นส่วนหนึ่งส่วนใดไปก็อาจทำให้เราประกอบภาพนั้นไม่ได้
ตอบลบจิ๊กซอตัวที่ขาดไม่ได้แล้วจะไม่รู้ผลลับได้เลยผมคิดว่าคงเป็นตัวที่ 11 หากขาดตัวนี้ไป 10 ตัวที่ผ่านมาคงไร้ความหมาย ลงมือทำ
ตอบลบจิ๊กซอตัวที่ขาดก็เหมือนทีมงานเมื่อขาดตัวใดไปงานก็จะไม่มีประสิทธิภาพได้ก็เช่นเดียวกับภาพที่สวยงามก็อาจหมดความสวยได้เหมือนกัน
ตอบลบซิ๊กซอมีความสำคัญทุกตัวจะขาดไม่ได้
ตอบลบจิ๊กซอว์ แต่ละตัวต้องมีความสัมพันธ์กัน มีรอยต่อที่เข้ากันได้ ถ้าไม่เช่นนั้นก้อจะต่อกันไม่ได้ ก้อเหมือนการทำงานถ้าเข้ากันไม่ได้ การทำงานก้อไม่มีประสิทธิภาพ ครับ
ตอบลบจิ๊กซอ...ก็น่าจะเมือนความสามัคคี........ถ้าสามัคคีก็ทำงานลุลวงไปด้วยดี คับ
ตอบลบเราจะให้ตัวไหนเป็นตัวสุดท้าย หรือตัวเเรก หรือตัวที่เท่าไหร่ ทุกอย่างอยู่ที่เรา
ตอบลบจิ๊กซอว์ คือชุดของวัสดุที่ตัดเป็นชิ้นเล็กๆ รูปต่างต่างๆ เมื่อนำชิ้นเล็กๆ เหล่านั้นมาต่อกันอย่างถูกต้องจะเห็นเป็นรูปภาพหรือรูปร่างขึ้นมา
ตอบลบทุกคนเป็นเสมือนจิ๊กซอว์ ตัวน้อย มีทั้งขาดและเกิน ไม่มีใครสมบูรณ์แบบในทุกด้าน ทุกคนต้องการความพอดีของชีวิต มีการมองหาความพอดีเพื่อเติมเต็มส่วนที่ขาด และในขณะเดียวกันความเกินของเราก็สามารถเติมเต็มชีวิตให้ผู้อื่นให้สมบูรณ์ได้
ชอบการวางแผนครับ เพราะการวางแผนทำให้ทุกอย่างลุล่วงอย่างมีระบบระเบียบครับ
ตอบลบจิ๊กซอว์ ทุกตัวมีความเชื่อมโยงกันเป็นลำดับ จนถึงตัวสุดท้าย จึงจะครบให้เกิดประสิทธิผลครับ
ตอบลบการทำงานก็เหมือนการต่อจิ๊กซอว์ถ้าขาดหายไปตัวใดตัวหนึ่งก็ทำให้ภาพนั้นไม่สวยงานการทำงานก็เหมือนกันถ้าขาดตำแหน่งใดตำแหน่งหนึ่งก็ไม่สามารถทำให้งานนั้นสำเร็จไก้
ตอบลบจิ๊กซอว์ ตัวไหนก็สัมคัญทุกตัวแต่ขึ้นอยู่กับว่าจะเริ่มต่อมันให้ครบเมื่อไร
ตอบลบจิ๊กซอว์ชีวิต มีใครเคยวาดฝันกันมั้ยครับ ก่อนที่เราจะต่อจิ๊กซอว์เนี้ย เราก็ต้องมองที่กล้องจิ๊กซอว์ก่อนว่ารูปอะไร อาจจะยกตัวอย่างที่ บ้านเล็กๆหนึ่งหลัง นี่คือภาพโจทย์ของจิ๊กซอว์นี้แล้วเรา จะใช้เวลาต่อนานแค่ไหนครับ 25 ปีหรือ 30 ปีดูนานไปหรือป่าวครับกว่าจะตอบโจทย์ได้หรือต่อได้หมด องค์ประกอบของจิ๊กซอว์นี้คืออะไรครับ คือ งานประจำ แล้วงานประจำที่ได้เงินมาแต่ล่ะเดือน เพียงพอหรือไม่ หยุดได้หรือไม่ แล้วถ้าหยุดล่ะครับ จิ๊กซอว์ที่ต่ออยู่ไม่สมบูรณ์แน่ๆ แล้วแบบนี้จะทำอย่างไรล่ะครับ จะทำให้การต่อจิ๊กซอว์นี้ง่ายขึ้น สบายขึ้น และลดเวลาในการต่อได้มากขึ้น สอบเพื่อปรับตำแหน่ง รอเงินเดือนขึ้น หรือ ขยันทำโอทีงั้นหรอครับ อืมก็ช่วยได้ครับแต่คงน้อยนะ น้อยมาก คงตอบโจทย์ได้นานเหมือนเดิม แล้วแบบนี้จะทำอย่างไรถึงจะต่อจิ๊กซอว์นี้จะไว สะดวก และสบาย ประหยัดงั้นหรอครับ.....เหนื่อยไปมั้ยครับ แต่ถ้าเราหาตัวช่วยล่ะครับ การหารายได้เพิ่ม ว่าแต่จะหารายได้เพิ่มอย่างไรถ้าไม่มีต้นทุน ต้นทุนน้อย ก็ยาก ต้นทุนมากก็เสี่ยง ถ้าใครคิดว่าจะตอบโจทย์นี้ได้ไว สะดวก สบาย ช่วยตอบทีครับ อยากรุ้ว่าคิดเหมือนกันมั้ย ?
ตอบลบ